Wanneer je een wedstrijd van Donar ziet tegenwoordig, zijn er verschillende spelers die voor spektakel willen zorgen. Dat geldt zeker voor Lotanna Nwogbo. Lotanna is gekomen om de kracht van Donar onder de baskets te vergroten. Je kan wel zeggen dat als hij in het veld komt, er dan ook ècht iemand binnenkomt. Niet dat hij extreem groot is, maar wel met zijn 2.03 meter enorm krachtig. Je moet van heel goeden huize komen om een centimeter ruimte van hem te krijgen.

Lotanna is op 30 mei 1993 geboren in Lithonia, een klein plaatsje in Georgia (US). Daar groeide hij op in een voor hem fijn gezin. Vader, moeder en twee broers. Lotanna is de middelste van het drietal. Hij is gelukkig dat hij in een dergelijk gezin mocht opgroeien. “Je ziet zo veel gezinnen waar alleen een vader of alleen een moeder het moet doen. Ik ben gelukkig dat ik beiden om me heen had”.

Toen hij een jaar of 11 was, maakte hij kennis met basketbal. Zoals overal in Amerika speelde het basketbal zich vooral af op pleintjes en werd er gewoon lekker gespeeld. Vader Nwogbo vond het leuk dat zijn zoons basketbal wilden spelen en hij regelde dan ook een bord in de tuin, zodat de jongens naar hartenlust konden oefenen. Eerst was het allemaal ongeregeld, maar naarmate de school vorderde werd er steeds meer georganiseerd gespeeld. Na zijn highschool vervolgde hij zijn weg naar het college en daar werd het pas echt serieus. Eerst op Tulane en later op Longwood College. Op de vraag waarom Lotanna overstapte kwam als antwoord: ”Ik wilde meer kansen hebben om te spelen en het was daar veel beter georganiseerd. Ook de coach sprak me daar meer aan”. Naast basketbal studeerde hij daar kinesiologie. Dat is de wetenschap die zich bezighoudt met de motoriek van het menselijk lichaam. Lotanna is er nog niet over uit of dat ook het gebied is waarin hij na de basketbalcarrière ook actief wil zijn.

In 2016, toen hij niet werd “gedrafted” voor de NBA, begon wel zijn professionele carrière bij Gimnasia Comodoro in Argentinië. Via Japan, Chili, Turkije en Spanje kwam Lotanna afgelopen zomer naar Donar. “I’ve been around and that was fun”. Hij heeft het hier erg naar de zin. Toen hij hier aankwam in Groningen gaf hij aan dat hij op zichzelf was en dat is nog steeds zo. Alle spelers wonen in de stad Groningen (vooral in Beijum), maar Lotanna heeft zijn intrek genomen in Haren, waar hij uitkijkt op een weiland midden in het dorp. Niet dat hij zich daar eenzaam voelt, want hij gaat regelmatig bij medespelers op bezoek of ze komen bij hem. Lotanna gaat op dit moment als single door het leven. Op deze wijze kan hij zijn aandacht ook goed bij basketbal houden.

Naast zijn familie is God ook erg belangrijk voor hem. Als hij in de gelegenheid is, gaat hij ook trouw naar de kerk. Hij is erg gelovig en probeert daaraan ook dagelijks vorm en inhoud te geven. Maar ook zijn familie is belangrijk. Hij facetimet heel veel met zijn ouders en met zijn broers. Elke week gebeurt dat wel eens. Zijn oudste broer speelt ook in Europa, in Frankrijk. Dan is de afstand niet zo groot.

Een kenmerk van Lotanna tijdens het spelen is, dat hij heel veel met één hand doet. Veelvuldig gebeurt het dat je in een reboundsituatie een enkele arm omhoog ziet schieten om dan ergens heel hoog de bal te bemachtigen. “Dat is een ‘geheim’ wapen van mij, alhoewel ‘geheim’. Iedereen kan het zien, maar ik gebruik dat wel. Ook tijdens het rebounden kan ik dan contact met en controle over mijn tegenstander houden”.

Tijdens de vorige tv-uitzending van Donar werd er gezegd dat er eigenlijk tijdens een wedstrijd constant een camera op Lotanna gericht zou moeten zijn. Natuurlijk om spectaculaire acties te zien,

maar vooral vanwege de emotie die er steeds getoond wordt. Als Lotanna het niet eens is met een scheidsrechter of met iets wat in het veld gebeurt, zie je dat meteen terug in zijn mimiek en reacties. Buitenstaanders krijgen dan wel eens de indruk dat hij boos is (bijvoorbeeld bij een wissel). Op de vraag of dat ook echt zo is, zegt hij: “Basketbal spelen is iets waarbij veel emotie naar voren komt. Het hangt van het moment af hoe ik dan reageer. Maar ik ben dan nooit boos, het hoort gewoon bij mij. Eigenlijk ben ik helemaal nooit boos”.

Lotanna heeft twee nationaliteiten. Door zijn geboorte in de Verenigde Staten heeft hij de Amerikaanse nationaliteit. Maar omdat beide ouders uit Nigeria komen, heeft hij ook de Nigeriaanse nationaliteit. Daardoor was het ook mogelijk dat hij in 2018 drie keer uitkwam voor Nigeria tijdens de kwalificatiereeks voor de FIBA Basketball World Cup in 2019. Daarna is hij niet meer geselecteerd, maar als hij een verzoek krijgt om weer te spelen voor het nationale team dan zal hij dat zeker doen. “Ik ben beschikbaar als ze me vragen”.

Coach Otten gaf in augustus aan dat er voor Lotanna ook een belangrijke rol in de kleedkamer zou zijn. “Ik probeer altijd mijn best te doen en omdat ik wat ouder dan de rest ben, kan ik op die manier ook met mijn ervaring anderen beter proberen te maken. Ik probeer ook steeds een voorbeeld voor anderen te zijn”.

Tijdens zijn collegejaren is hij ook een keer opgenomen in “The All Big South Conference First Team”. Dat is vergelijkbaar met een All Star Team. Hij was daarin de “center of the year”. Dat was een hele eer voor hem om daarin te zijn opgenomen.

In zijn vrije tijd is Lotanna veelal op zichzelf. Hij noemt zichzelf min of meer een ’loner’. Hij luistert dan veel naar muziek, kijkt tv of heeft contact met de familie. Er is niet een uitgesproken muziekstijl die hij aanhangt. Veel muziekstijlen kunnen hem bekoren. Op dit moment is J. Cole een artiest die hij wel heel erg goed vindt. Het is de moeite waard om daar eens naar te luisteren.

Voor de komende maanden is het belangrijk om de doelstellingen te halen en om in mei en juni klaar te zijn om resultaten te boeken in de play-offs. “We see it day by day. And every day we keep on building the team”.