Met Lucky Luke naar de finale!

Zou de laatste wedstrijd dan in Den Bosch zijn? Afscheid van de spelers zonder overwinning? En dan zomaar opeens iedereen naar huis met ‘net-niet’ en alles als een nachtkaars uit? Maar er was hoop. ‘Anyways, I am not ready to go home yet’, liet Donte Thomas eerder al weten

Zoals Braal bij de vorige wedstrijd (die gelijk eindigde)nog zei: ‘Je moet iets belangrijk gaan vinden wat eigenlijk niet zo belangrijk is’, hadden de Heroes kennelijk dus genoeg aan uitsluitend het kampioenschap in de Nederlandse competitie.
Ondanks de sponsoring door Betfirst van de BNXT is het maar goed dat ik mijn geld niet had ingezet, anders was ik dat al veel vaker kwijt geweest. Elke keer liep het heel anders, dik winnen maar ook dik verliezen was heel onvoorspelbaar.
De vorige thuiswedstrijd had Donar inderdaad vleugels gegeven, de meegereisde supporters naar Den Bosch zorgden voor de laatste broodnodige ondersteuning. ‘The fight was keeping us alive’ zei coach Otten.

Niks geen Belgisch onderonsje aan de eindstreep dus, met een door Leiden uitgeschakeld Oostende wordt het zelfs een Nederlands onderonsje.
Wat een spanning en wat een sensatie, wat een superwedstrijd was dit. Puntje-puntje, beide ploegen aan elkaar gewaagd en ook nu weer een beslissing in de allerlaatste minuten. Met klamme handen, kromme tenen en klapperende knieën zaten de thuisfans op de bank te nagelbijten. Vooral dat éne puntje aan het eind……

In de finale! Wie had dat nog durven hopen, op al die momenten dat het niet zo lekker liep? Maar het team had het beste voor het laatst bewaard, en wat is er lekkerder dan winnen in het huis van de tegenstander? Alle spelers lieten het beste van zichzelf zien, waarbij een ontketende Lucky Luke als een getergd dier de basket bestormde en nu de heldenrol op zich nam. Evenveel punten (31) als Worthy de Jong trouwens, in de andere wedstrijd.

Bij de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen hoort ook het laatste voorwoord op deze plek. Ik wil hierbij iedereen bedanken die heeft meegewerkt aan het Programmaboekje: Bert ten Oever, Cor Eenkema en Sarah Euwema voor de mooie interviews (straks nog terug te vinden op de startpagina van de site), Geert Jan Darwinkel en Derk Jan Janse voor hun uitgebreide en informatieve rubriek Uitgelicht en Erica Middel voor haar voorbeschouwingen bij de uitwedstrijden (waarbij zij soms eerst nog snel een wedstrijdverslag moest schrijven). De tijd was soms kort door de vele wedstrijden en er zit best veel werk in de voorbereiding en uitwerking. Mijn welgemeende complimenten aan eenieder.

Ik hoop op nog twee hele mooie wedstrijden. Hoewel ik nog steeds geen geld inzet, weet ik inmiddels dat wonderen gewoon bestaan. Je moet er alleen in geloven. Laten we vooral genieten en het team waanzinnig aanmoedigen bij deze laatste thuiswedstrijd. Wat het ook wordt, we maken er een feestje van!

Annemieke van der Klei

Live statistieken:

Zodra de wedstrijd is begonnen vind je via onderstaande opties de live-statistieken en livestreams voor de wedstrijd.

Kijk live via DonarTV!

Uitgelicht

De Finale: Donar - ZZ leiden

Je vraag je af hoe ze ’t toch doen, die basketballers van ons. Om de twee dagen een wedstrijd tot het gaatje, van alles of niets, van de dood of de gladiolen. Voor mij als toeschouwer is het al nauwelijks vol te houden, laat staan voor de mannen van Matthew Otten. Ik heb het nou al een paar keer gedacht. Wat? Moeten ze vanavond alweer!? Terwijl ik als couch potato nauwelijks was bijgekomen van hun vorige krachtsexplosie.

Je kunt de basketballers van Donar trouwens van alles en nog wat aanwrijven, maar gebrek aan mentale veerkracht hoort daar zeker niet bij. Potverdorie, hoe vaak zijn onze jongens nou al niet teruggekomen vanuit een positie dat je er nog maar nauwelijks een cent voor durfde te geven. Toch zeker een keer of vijf de voorbije weken. Al spande die Houdini-act van vorige week in Mechelen natuurlijk de kroon. Ik krijg nóg kippenvel als ik er aan denk.

Het gevolg was een Final Four met niet minder dan drie Nederlandse ploegen. Wie dat een paar maanden geleden had durven voorspellen, was opgehaald met een busje. Ik hoor het de Belgen nóg zeggen na die eerste cross-borderronde, die met 10-0 in Belgisch voordeel was geëindigd: Die BNXT League was een fout. Hadden we nóóit aan moeten beginnen. Die Ollanders zijn duidelijk een maatje te klein voor ons Belgen.

Dachten ze. En, laten we eerlijk zijn: veel Nederlanders dachten dat ook. Maar zo onlogisch kan basketbal zijn. De objectieve basketbalfan zal vóór de halve finales ook Oostende en Den Bosch als finalisten hebben getipt. De sterkste ploegen van hun land, getuige de pas verworven titels. Nou, mooi niet dus. ZZ Leiden en Donar spotten met alle wetten, en mogen het donderdag en zaterdag onderling gaan uitmaken.

À propos, over mentale veerkracht gesproken. Wat dacht je van onze Leidse vrienden? Op zondag 29 mei verloren ze in eigen huis in game 5 van de finale de titel tegen Heroes. Dat was al een klap in het gezicht van heb ik jouw daar. Vervolgens gingen ze een paar dagen later tegen Leuven met een verschil van maar liefst veertien punten de bietenbrug op. Da’s gedaan, dacht een ieder die wel eens eerder een sportwedstrijd had gezien. Bijkans iedereen dacht dat het aanvankelijk oppermachtige Leiden was geknakt, en dat het seizoen als de spreekwoordelijke nachtkaars uitging. Immers: géén titel, géén beker, en nu ook al een voortijdig einde in de BNXT League…

Maar daar dacht Leiden, en dan vooral Worthy de Jong, dus even anders over. In de terugwedstrijd werd Leuven met liefst 81-59 vermorzeld. De Jong, die vond dat-ie in de kampioensserie tegen Den Bosch te weinig minuten had gekregen van coach Geert Hammink, tekende voor 24 punten, 10 rebounds en 4 assists. Een bijna net zo indrukwekkende prestatie als die van Thomas Koenis tegen Mechelen (24 punten (11/11), 12 rebounds en 5 assists). Bijna hè, bijna. Maar vlak ze dus niet uit, dat ZZ Leiden. Maar maak ze ook weer niet té groot. Dat dat niet nodig is, heeft Heroes Den Bosch een paar weken geleden wel laten zien.

Dan nog even over de prijs die zaterdag wacht, die BNXT Trofee. Her en der lees ik dat die wordt beschouwd als bijvangst, als een troostprijs. Dat het in Nederland (en België) toch vooral gaat om de landstitel en dat de BNXT-beker, of -schaal, in de hiërarchie nog lager staat dan de beker.

Ik kan het hier alleen maar hartgrondig mee oneens zijn. Ook ik had vooraf m’n twijfels bij de BNXT League en vroeg me af hoe interessant potjes tegen de Leuvens, Monsen en Mechelens van deze wereld nou helemaal konden zijn. Nou, ik heb genoten tot en met. Ik vind het een aanwinst. En als de Donar-spelers zaterdag met die Cup in hun knuisten staan, dan is dat wat mij betreft een hele échte prijs. Want wát een road to the final is het geweest. Limburg United. Antwerp Giants. Kangoeroes Mechelen. Heroes Den Bosch. Als daar straks ZZ Leiden ook nog ‘ns bijkomt, dan is dat me toch een rijtje om de vingers bij af te likken, of niet dan?

En laten we niet vergeten: toen de eerste Super Bowl werd gespeeld, was daar ook nog geen hond in geïnteresseerd. Terwijl Super Bowl-winnaars sindsdien nooit meer voor hun eten hoeven te betalen. Ik bedoel er maar mee te zeggen: nog even en iedereen wil die BNXT-cup ooit één keer in z’n leven gewonnen hebben. Laat Donar dan maar de eerste zijn die ‘m pakt.

Geert Jan Darwinkel